Wednesday, December 7, 2011

Czarna, dziurawa materia

5 comments:

  1. hmm, czy widzę klosz na babcine rogaliki podglądnięty (ojej) od spodu?
    podtrzymam temat
    John Keats, Jasna gwiazdo

    Jasna gwiazdo, o, gdybym mógł tak niewzruszenie
    jak ty - nie, nie wisieć wśród nocy tam, w górze,
    z nieruchomą powieką wpatrując się w Ziemię,
    jak bezsenny pustelnik zanurzon w naturze.
    Nie śledzić wód, co niczym odwieczni kapłani,
    ludzkich lądów wybrzeża wiernie obmywają,
    lub jak góry i łąki pokryte wrzosami
    pod śnieżno-białą maską oblicze skrywają.
    Ale jak ty, gwiazdo, stale i niezmiennie,
    trwać w pierś młodą mej miłej wtulony bezpiecznie,
    czując, jak się unosi i opada sennie,
    w bezsenności słodkiej przebywać już wiecznie.
    I wsłuchany w ten oddech, co pierś jej kołysze,
    Żyć na wieki – lub w śmierci osunąć się ciszę.

    Przekład Beata Biały

    ReplyDelete
  2. przepraszam że zanudzam ale tłumaczenie Barańczaka wydaje się pełniejsze.
    John Keats
    Jasna gwiazdo, o, gdybym mógł tak nieprzerwanie
    Jak ty — nie, nie promienieć samotnie, wysoko
    Jak na wieczność rozwarte, w natury otchłanie
    Bezsennie zapatrzone pustelnika oko;
    Nie śledzić, jak w odwiecznym kapłańskim mozole
    Wody mórz obmywają ludzkich lądów brzegi,
    Lub jak na ostre rysy łańcuchów gór w dole
    Maską czystą i miękką opadają śniegi;
    Nie — raczej nieprzerwanie jak ty i niezmiennie
    Trwać jak teraz, skroń tuląc do piersi dziewczęcej,
    Czuć bez końca, jak oddech unosi ją sennie,
    Na sen nie tracić odtąd ani chwili więcej
    I wciąż, wciąż słyszeć równy puls serca w tej piersi,
    I żyć tak wiecznie — albo zapaść w wieczność śmierci.
    Przełożył
    Stanisław Barańczak

    ReplyDelete
  3. a co z kloszem i rogalikami? hmmm

    ReplyDelete

About Me

My photo
Aalborg, Nordjylland, Denmark
e.t.c.